Οι συνεργάτες φρόντιζαν οι συναντήσεις να είναι σύντομες και με «ελεγχόμενη πρόσβαση», οι κορυφαίοι σύμβουλοι λειτουργούσαν ως διαμεσολαβητές και οι δημόσιες εμφανίσεις βασίζονταν σε «σενάρια». Η διοίκηση αρνήθηκε πως ο Μπάιντεν βρισκόταν σε «ύφεση».