Τάξη στο τοπίο της εξ αποστάσεως εμπορίας χρηματοοικονομικών υπηρεσιών προς καταναλωτές επιχειρεί να βάλει η Ευρώπη. Στο πλαίσιο αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση προχωρά στη μεταρρύθμιση των υφιστάμενων κανόνων, οι οποίοι διέπουν τις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες που πωλούνται εξ αποστάσεως.

Η Ευρώπη θεσπίζει αυστηρότερους κανόνες προστασίας των καταναλωτών όσον αφορά τις online χρηματοοικονομικές υπηρεσίεςΗ αγορά αυτή έχει εξελιχθεί υπό το πρίσμα της γενικότερης ψηφιοποίησης του τομέα και των νέων τύπων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, που αναπτύχθηκαν μετά την αρχική θέσπιση των κανόνων το 2002. Οι εξελίξεις αυτές ενισχύθηκαν περαιτέρω από τον αντίκτυπο της πανδημίας, η οποία συνέβαλε σημαντικά στην αύξηση των online συναλλαγών.

Η σχετική πρόταση, την οποία ενέκρινε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, θα ενισχύσει τα δικαιώματα των καταναλωτών και θα προωθήσει τη διασυνοριακή παροχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών στην ενιαία αγορά. 

Μεταξύ άλλων, η νέα πρόταση προβλέπει ευκολότερη πρόσβαση στο δικαίωμα υπαναχώρησης 14 ημερών για τις εξ αποστάσεως συμβάσεις χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Προκειμένου να διευκολυνθεί η άσκηση αυτού του δικαιώματος, οι έμποροι θα πρέπει να παρέχουν “κουμπί υπαναχώρησης” κατά την πώληση με ηλεκτρονικά μέσα. Επιπλέον, ο έμπορος υποχρεούται να αποστείλει κοινοποίηση του δικαιώματος υπαναχώρησης, εάν η προσυμβατική ενημέρωση ληφθεί εντός χρονικού διαστήματος συντομότερου της μίας ημέρα πριν από τη σύναψη της σύμβασης.

Οι πληροφορίες πρέπει, επίσης, να εμφανίζονται με ευδιάκριτο τρόπο στην οθόνη και θεσπίζονται κανόνες σχετικά με τη χρήση αναδυόμενων παραθύρων ή συνδέσμων με επίπεδα για την παροχή πληροφοριών. Οι νέοι κανόνες θα διασφαλίζουν, επίσης, ότι παρέχεται επαρκής χρόνος στον καταναλωτή για να κατανοεί τις πληροφορίες, τουλάχιστον μία ημέρα πριν από την υπογραφή.

Επίσης, προβλέπονται ειδικοί κανόνες για την προστασία των καταναλωτών κατά τη σύναψη συμβάσεων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών μέσω Διαδικτύου. Οι συμβάσεις χρηματοοικονομικών υπηρεσιών μπορεί να είναι περίπλοκες και ως εκ τούτου μη εύκολα κατανοητές, ιδίως εάν αποτελούν αντικείμενο διαπραγμάτευσης εξ αποστάσεως.

Η πρόταση υποχρεώνει τους εμπόρους να δημιουργούν διαδικτυακά συστήματα, που είναι δίκαια και διαφανή και να παρέχουν επαρκείς εξηγήσεις κατά τη χρήση διαδικτυακών εργαλείων (π.χ. αυτοματοποιημένες συμβουλές ή παράθυρα συνομιλίας). Επίσης, προβλέπεται η δυνατότητα του καταναλωτή να ζητά ανθρώπινη παρέμβαση, εάν η αλληλεπίδραση με τα εν λόγω διαδικτυακά εργαλεία δεν είναι πλήρως ικανοποιητική.